Boże Narodzenie, otulone bogactwem tradycji i zwyczajów, kolorowych choinek i prezentów, niesie ponadczasowe objawienie Prawdy, która staje się obecna w rzeczywistości ludzkiego bytowania. Prawda objawia się w Dziecku, w którym ukrył się Bóg. W Dziecku, które rodzi się jak każde ludzkie dziecko z otwartymi, wyciągniętymi rękami i zaprasza, aby wziąć je w ramiona – nie tylko przyjąć w ramiona, ale otworzyć przed nim serce. Boże Narodzenie – święto Prawdy, której argumentem zapraszającym do spotkania jest bezinteresowna i nieskończona miłość.

Z życzeniami dla wszystkich Czytelników, aby szczere przyjęcie Dziecka-Prawdy stało się źródłem prawdziwego, wewnętrznego pokoju.

Prawda

 i co z tego
że pół encyklopedii znasz na pamięć
że potrafisz to i tamto
że w dyskusjach
na brak argumentów
przyznano ci Nobla …
… a gdy Prawda
zapukała do twego serca
schowałeś się jak paw kolorowy
za parawanem samouwielbienia

 * * * * * * *

Polną drogą podąża
mając berło w ręce
– Prawda,  sierotka wśród ludzi,
w skromnej zielonej sukience.

Polną drogą wędrując
pośród łanów żyta,
kreśli bosą nóżką
znaki, o gościnę pyta.

Przemierza historię
dyskretnie od wieków
i milcząco wciąż pyta:
– Przyjmiesz mnie, człowieku ?

Czasem ktoś ją przygarnie
i weźmie na ręce
tak jak małe dziecko
– okaże jej serce.

Inny krzyknie, przestraszy,
w upał nie da cienia,
często kpiną ośmieszy,
nawet zada zranienia.

Prawda jednak nie ginie
jako nieśmiertelna,
bo wypływa ze Źródła,
swojej misji wierna.

Chociaż wieki mijają,
kolejne pokolenia,
ona ciągle wędruje,
aby świat w lepszy zmieniać.

Biegnąc, zdyszany życiem,
warto zaprosić do milczenia
rozum i doświadczenie
– pośród ciszy sumienia.

Wtedy pod niebem z gwiazdami
słuchając dziecięcego śpiewu,
możesz ją odczuć delikatnie,
jako szmer łagodnego powiewu.

ojciec Jerzy Chrzanowski